ÉG hitti Palestíska krakka í gær, sem vinna þar sem sjálfboðaliðar fyrir Pelestíska Rauða hálf mánann, þau vinna á sjúkra bílum þar og vá, ég var bara miður mín eftir að hafa verið að tala við þau. Að hugsa sér að lifa við þessar óeðliðlegu aðstæður, það er skotið á þau nærri daglega. Alltaf í skotlínu. Og þau tala um venjulegt líf, úff, er þetta venjulegt líf, já fyrir þeim, við getum vanist öllu.
En best að kveðja.
0 Comments:
Skrifa ummæli
<< Home