ÉG er sko búinn að vera mega hreykinn af sjálfri mér, ég er búinn að fara nokkrum sinnum út að hlaupa í öskjuhlíðinni. Það er í raun ekkert merkilegt að fara ú að hlaupa, en það sem er merkilegt er að ég fari ein út að hlaupa í Öskjuhlíðna. Ég er sko með brjálað ýmindunar afl, ég og vinkona mín vorum einusinni hræddar á hábjörtum degi við dreka, vorum sko alveg vissar á því að það væri dreki undir hrauninu sem við vorum a labba yfir. Svo er ég alltaf hrædd þegar ég labba framhjá stórum görðum, þegar ég var á Ítalú síðasta sumar þurfti ég alltaf að labba framhjá stórum grasivösxnum garði, ég reyndar hljóp oftast framhjá, því ég var svo mega hrædd. En í Öskjuhlíðinni er ég alltaf að hugsa að það muni eithvað skrímsli koma og ráðast á mig þegar ég er að hlupa, en mér hefur aldrey dottið í hug að það komi einhver vondur kall eða kelling og geri eithvað við mig, sem er í raun mikklu líklegar heldur en að eithvað skrímsli ráðist á mig, en hver veit, kanski er einhver kanína búinn að stökkbreytast, hver veit ???
En allavega, þá ætla ég að halda áfram að hlaupa ó Öskjuhlíðinni og horfast í augu við óttann J
Kveðja ein Ýmyndunarveik ;)
0 Comments:
Skrifa ummæli
<< Home