Í dag sá ég Maputo

Já málið er að ég er búin að vera fara mest á milli hótelsins sem ég er á tímabundið og vinnunnar. Reyndar hef ég farið í smá bíltúr, en ekki út fyrir þann hluta sem er þokkalega vel byggður. En í dag fór ég að heimsækja munaðarleysingja hæli sem er í þeim hluta sem líkist Gambíu. Þar sá ég Maputo.
Reyndar er ég búin að vera að hugsa það mikið hér, afhverju tölum við alltaf um Afríku ? Ég meina við verðum rosa móðguð þegar Bandaríkjamenn segja Do Europe. Afríka er heimsálfa.
Hún er jafnvel ólíkari en Evrópa.
Andstæðurnar eru sterskar í Maputo, það er skrítið að fara úr loftkældu herbergi með vantsflösku og kaffi sér við hliðina, búin að vera að tala við vinkonu sína sem er í Noregi, systur sína á Íslandi og frænda í Bretlandi og vini á Íslandi og fara svo á heimili þar sem börn hafa verið skilin eftir fyrir utan hliðið og jafnvel í plastpokum. Eins fer presturinn í heimsókn á heilsugæslustöðvar í nágrenninu og tekur á móti börnum sem hafa dvalið þar í nokkurn tíma en enginn sótt.
Þarna fá þau fæði, klæði og húsnæði.
Ég verð að segja að ég þurfti að berjast við tárin.