Sit heima, hlustandi á Diddú, lesandi skírslu sameinuðu þjóðanna um börn sem flóttamenn með öðru auganu, með hinu er ég að fylgjast með gullfallegri stúlku henni Teodóru Guðnýu litlu frænku minni. Hún er rétt fjögurra mánaða.
Merkilegt að þarna úti einhverstaðar er lítil stelpa jafn gömull henni sem er með mömmu sinni og pabba á flótta, og meira að segja er líklegt að svona lítil stelpa sé skilin eftir í flóttamannabúðum þar sem foreldrarnir telja hana betur setta þar en á flótta með þeim, og þá er hún ein eftir í ókunnu landi hjá okunnu fólki.
Þó ég sé nú oftar en ekki ósammála ráðamönnum þjóðarinnar þá er ég nú samt heppinn að vera fædd hér.
0 Comments:
Skrifa ummæli
<< Home